fortune cookie

De kop is eraf... Het jaar 2018 is begonnen en vandaag, mijn eerste werkdag van het nieuwe jaar betekende dat koffie met een fortune cookie; een chinees gelukskoekje
gemaakt van meel, suiker, vanille en olie, met binnenin een papiertje. Op dit papiertje staat doorgaans een filosofische uitspraak of een vrij algemene toekomstvoorspelling (zoals in een horoscoop). In mijn geval luidde de boodschap 'Waar je naar verlangt, komt dichterbij'. Een geruststellende gedachte, immers, dan heb je opeens weer het gevoel dat je op het goede spoor zit...

Ook de Chinezen noemen de koekjes "Fortune Cookies". Er bestaat niet echt een Chinees woord voor het fenomeen. De koekjes zijn ook niet echt bekend in China zelf. De grootste producent van gelukskoekjes is het New Yorkse bedrijf Wonton Food, ze produceren zo'n 4,5 miljoen gelukskoekjes per jaar.

In de Verenigde Staten en Canada worden gelukskoekjes vaak als toetje geserveerd in Chinese restaurants, of meegeleverd met maaltijden die worden gehaald bij een afhaalchinees. De koekjes zijn in een dusdanige vorm gebakken, dat ze makkelijk opengebroken kunnen worden om het papiertje eruit te halen. De exacte oorsprong van gelukskoekjes is niet bekend, maar verschillende groepen immigranten in Californië beweren het fenomeen te hebben geïntroduceerd in de vroege 20e eeuw. Het recept zou gebaseerd zijn op de Japanse senbei.[1] Opvallend is dat inderdaad veel van de immigranten die beweren de gelukskoekjes te hebben bedacht Japanners zijn. Hoewel de koekjes zelf een relatief nieuwe vinding zijn, zou het idee voor koekjes met papiertjes erin ergens in het China van de 14e eeuw liggen. Volgens een legende zou een Chinees die in opstand wilde komen tegen de Mongoolse overheersing in het geheim een opstand hebben gepland, door via berichtjes verstopt in maancake mensen aan te sporen zich te verzetten tegen de Mongolen. Een koekje als daad van verzet. Een koekje van eigen deeg.

Veel inspiratie in 2018 gewenst <3 !

                                                         Met dank aan Wikipedia